Ο ιππότης είναι άτομο στο οποίο έχει απονεμηθεί ο τιμητικός τίτλος του ιπποτισμού από μονάρχη ή άλλον πολιτικό ηγέτη για την εξυπηρέτηση του μονάρχη ή της χώρας, ως στρατιώτη. Η λέξη πρωτοεμφανίζεται στην Ιλιάδα του Ομήρου ως επίθετο του Νέστωρος, "ἱππότα Νέστωρ".Ιλιάδα, 2.336 Ιστορικά, στην Ευρώπη, ιππότης ανατίθενται ο έφιππος πολεμιστής. Συχνά, ένας ιππότης ήταν δουλοπάροικος ο οποίος υπηρετούσε ένα άρχοντα ως πολεμιστής, και ο άρχοντας σε αντάλλαγμα τον πλήρωνε με εκτάσεις. Οι άρχοντες εμπιστεύονταν τους ιππότες, οι οποίοι ήταν ειδικευμένοι στη μάχη πά�